rozdział 10

 0    38 informačný list    prawoznawstwo2
stiahnuť mp3 vytlačiť hrať Skontrolujte sa
 
otázka język polski Odpoveď język polski
Przestrzeganie normy
začať sa učiť
realizowanie jej w sposób świadomy, a więc osoba co najmniej wie, że obowiązuje norma o takiej a nie innej treści lub nawet – pod jej wpływem – modyfikuje swoje postępowanie.
Prawodawstwo symboliczne
začať sa učiť
stanowienie norm prawnych, by dać jedynie wyraz temu, że aprobuje się zachowania przez normę nakazywane albo dezaprobuje się postępowanie, którego norma zakazuje, mając świadomość, że normy te nie będą efektywne
Warunek przestrzegania normy:
začať sa učiť
1. Świadomość podmiotu o obowiązywaniu normy i znajomość jej treści (WARUNEK KONIECZNY)
Warunek przestrzegania normy: (2)
začať sa učiť
2. Można postrzegać normy z nawyku, pod presją otoczenia, aprobując postępowanie wyznaczone przez normę lub z obawy przed sankcją, jaka grozi za jej przekroczenie
Warunek przestrzegania normy: (3)
začať sa učiť
3. Czynniki mające wpływ na przestrzeganie norm: żywione przez kogoś oceny, jego cechy charakterologiczne, sytuacja, w jakiej się znajduje, presja grupy społecznej
Motywacja interesowna
začať sa učiť
do przestrzegania norm prawnych skłania jej adresatów obawa przed sankcją
Motywacja bezinteresowna
začať sa učiť
adresat przestrzega normy, ponieważ uważa ją za normę słuszną, niezależnie od sankcji grożących za jej przekroczenie
Aprobata normy
začať sa učiť
przez jej adresatów opiera się często na żywionych przez nich ocenach moralnych. Znaczna część norm prawnych pokrywa się co do treści z szeroko uznawanymi normami moralnymi.
Aprobata normy (2):
začať sa učiť
Aprobata norm prawnych może także mieć swe źródło w systemie wierzeń religijnych. Normy prawne są akceptowane dlatego, że dodatnio oceniamy skutki zachowania, które dana norma wyznacza.
Dezaprobata normy
začať sa učiť
normy prawne mogą się także spotykać z dezaprobatą, której źródłem są żywione przez kogoś oceny moralne lub wierzenia religijne.
Dezaprobata normy (2)
začať sa učiť
Samo przez się zachowanie zgodnie z normą nie zawsze doprowadza do osiągania założonych stanów rzeczy, ponieważ norma może być chybiona. Można bowiem nakazać zachowanie, którego realizacja nie doprowadza do osiągania wyznaczonych celów
Przemoc
začať sa učiť
Przemoc po poľsky
użycie siły fizycznej w celu zmuszenia kogoś do określonego postępowania. Może mieć charakter legalny, gdy użycie siły fizycznej jest przewidziane przez normę prawną.
Przymus
začať sa učiť
może mieć różny charakter, w szczególności fizyczny lub psychiczny. Może też mieć charakter prawny (np. skłonienie do opuszczenia budynku zagrożonego zawaleniem),
Przymus (2)
začať sa učiť
pozaprawny (np. stosowany przez organizacje w celu pozyskania nowych członków) oraz ekonomiczny
Sankcja skupiona (zinstytucjonalizowana)
začať sa učiť
sankcja wymierzona w sposób zorganizowany przez określone powołane do tego instytucje (np. sąd)
Sankcja rozsiana
začať sa učiť
sankcja polegająca na spontanicznych reakcjach ludzi z pewnego środowiska na przekroczenie normy i przejawiająca się w dezaprobacie, jaka spotyka naruszającego normę
Sankcja rozsiana (2)
začať sa učiť
w bojkocie towarzyskim, sankcja ta może też przybierać formę potępienia, a w skrajnych przypadkach nawet agresji.
Wymierzanie sankcji
začať sa učiť
państwo powołuje i utrzymuje specjalne instytucje, których zadaniem jest stosowanie zinstytucjonalizowanego przymusu, tzn. wymierzenie sankcji za naruszenie normy, a następnie zrealizowanie tych sankcji
Katalog sankcji
začať sa učiť
1. Sankcje karne 2. Sankcje egzekucji 3. Sankcje nieważności
Sankcja karna
začať sa učiť
zło wyrządzone przez państwo temu, kto dopuszcza się przestępstwa.
Sankcja karna (2)
začať sa učiť
Polega ona na pozbawieniu osoby odpowiedzialnej za popełnienie przestępstwa dóbr osobistych lub dóbr majątkowych (np. życia, wolności, majątku, dobrego imienia) albo na umniejszeniu tych dóbr.
Polski kodeks karny z 1997r. wyróżnia:
začať sa učiť
1. Kary – dożywotnie pozbawienie wolności, 25 lat więzienia, pozbawienie, ograniczenie wolności oraz grzywna
Polski kodeks karny z 1997r. wyróżnia:
začať sa učiť
2. Śródki karne – np. pozbawienie praw publicznych, zakaz zajmowania określonego stanowiska, zakaz prowadzenia pojazdów, wykonywania zawodu, prowadzenia określonej działalności gospodarczej
Sankcje wymierzane w postępowaniu dyscyplinarnym oraz w postępowaniu administracyjnym.
začať sa učiť
Kary dyscyplinarne: upomnienie, nagana, wydalenie studenta z uczelni, zwolnienie nauczyciela akademickiego z pracy połączone z zakazem przyjmowania ukaranego do pracy w zawodzie nauczycielskim w okresie trzech lat od ukarania.
Sankcja egzekucyjna
začať sa učiť
adresat normy indywidualnej nie spełnia dobrowolnie ciążącego na nim obowiązku (np. nie spłaca długu) i upoważnione organy państwa doprowadzają do dokonania tego obowiązku
Sankcja egzekucyjna (2)
začať sa učiť
poprzez czynienie tego w imieniu zobowiązanego i na jego koszt. Organy państwa działające w tego rodzaju sprawach nazywa się organami egzekucyjnymi
Sankcja nieważności
začať sa učiť
wiąże się ona z nieprzestrzeganiem reguł dokonywania czynności konwencjonalnych i polega na tym, że czynność zdziałana niezgodnie z regułami nie będzie czynnością konwencjonalną danego rodzaju lub będzie czynnością „nieważną”
Sankcja nieważności (2)
začať sa učiť
a w konsekwencji nie wywoła oczekiwanych skutków prawnych albo wywoła tylko niektóre z nich czy nawet takie skutki, których dokonujący tej czynności nie zmierzał osiągnąć. Państwo nie używa siły.
Efektywność sankcji
začať sa učiť
zagrożenie przymusem wtedy wpływa na postępowanie adresata normy, gdy uzna on, że mniejszym złe jest dla niego postępowanie w sposób wskazany w normie, niż narażenie się na zło, które grozi w razie jej przekroczenia
Warunki efektywności sankcji
začať sa učiť
1. Dolegliwość sankcji > uciążliwość przestrzegania normy
Warunki efektywności sankcji (2)
začať sa učiť
2. Musi istnieć duże prawdopodobieństwo zrealizowania sankcji
Warunki efektywności sankcji (3)
začať sa učiť
3. Społeczne okoliczności wymierzania sankcji
Postawy wobec prawa:
začať sa učiť
Postawy wobec prawa:
Konformizm
začať sa učiť
polega na skłonności, by swoje postępowanie przystosować do tego jak w danej sytuacji uważają za właściwe postępować ludzie z jakiejś grupy społecznej, z którą ktoś chce się identyfikować. „Postępuj tak, jak postępują inni.”
Oportunizm
začať sa učiť
polega na skłonności do podporządkowania się obowiązującym normom ze względu na grożące komuś sankcje lub ze względu na oczekiwanie uzyskania nagrody. „Postępuj tak, żeby to było dla Ciebie opłacalne.”
Legalizm
začať sa učiť
postawa gotowości dawania posłuchu obowiązującym normom z tego względu, że są to normy prawne, niezależnie od ich treści. Jest to postawa moralnie obojętna (ani dobra, ani zła). „Prawu należy się posłuch”
Legalizm krytyczny
začať sa učiť
przejawia się w gotowości dawania prawu posłuchu z zastrzeżeniem, że przewiduje ono instytucje legalnego dokonywania zmian w systemie obowiązujących norm, gdyby nie spełniały one pewnych podstawowych wymagań.
Legalizm krytyczny (2)
začať sa učiť
Legalista krytyczny, przejawiając gotowość dawania posłuchu prawu, zastrzega sobie prawo oceny norm prawnych i dążenia do ich zmiany, zgodnie z regułami, które są przewidziane w systemie norm prawnych

Ak chcete pridať komentár, musíte byť prihlásený.