| otázka   | Odpoveď   | 
        
        |  začať sa učiť Czego chcesz od nas, Panie, za twe hojne dary?  |  |   Czego za dobrodziejstwa, którym nie masz miary?  |  |  | 
|  začať sa učiť Kościół Cię nie ogarnie, wszędy pełno Ciebie  |  |   I w otchłaniach, i w morzu, na ziemi, na niebie  |  |  | 
|  začať sa učiť Złota też, wiem, nie pragniesz, bo to wszytko twoje  |  |   Cokolwiek na tym świecie człowiek mieni swoje  |  |  | 
|  začať sa učiť Wdzięcznym Cię tedy sercem, Panie, wyznawamy,  |  |   Bo nad to przystojniejszej ofiary nie mamy.  |  |  | 
|  začať sa učiť Tyś Pan wszytkiego świata, Tyś niebo zbudował  |  |   I złotymi gwiazdami ślicznieś uhaftował;  |  |  | 
|  začať sa učiť Tyś fundament założył nieobeszłej ziemi  |  |   I przykryłeś jej nagość zioły rozlicznemi.  |  |  | 
|  začať sa učiť Za Twoim rozkazaniem w brzegach morze stoi  |  |   A zamierzonych granic przeskoczyć się boi;  |  |  | 
|  začať sa učiť Rzeki wód nieprzebranych wielką hojność mają,  |  |   Biały dzień a noc ciemna swoje czasy znają.  |  |  | 
|  začať sa učiť Tobie k'woli rozliczne kwiatki Wiosna rodzi  |  |   Tobie k'woli w kłosianym wieńcu Lato chodzi  |  |  | 
|  začať sa učiť Wino Jesień i jabłka rozmaite dawa  |  |   Potym do gotowego gnuśna Zima wstawa  |  |  | 
|  začať sa učiť Z twej łaski nocna rosa na mdłe zioła padnie  |  |   A zagorzałe zboża deszcz ożywia snadnie  |  |  | 
|  začať sa učiť Z twoich rąk wszelkie źwierzę patrza swej żywności  |  |   A Ty każdego żywisz z twej szczodrobliwości  |  |  | 
|  začať sa učiť Bądź na wieki pochwalon, nieśmiertelny Panie!  |  |   twoja łaska, twa dobroć nigdy nie ustanie  |  |  | 
|  začať sa učiť Chowaj nas, póki raczysz, na tej niskiej ziemi,  |  |   Jedno zawżdy niech będziem pod skrzydłami twemi!  |  |  |