Systemy partyjne – cechy, wady i zalety, przykłady

 0    22 informačný list    lenka1
stiahnuť mp3 vytlačiť hrať Skontrolujte sa
 
otázka język polski Odpoveď język polski
Systemy partyjne (rodzaje)
začať sa učiť
jednopartyjny; dwupartyjny; dwuipółpartyjny; dwublokowy; wielopartyjny
System jednopartyjny
začať sa učiť
w systemie funkcjonuje jedna partia, której przywództwo nie jest kwestionowane
Zalety systemu jednopartyjnego
začať sa učiť
stabilność; łatwość podejmowania decyzji
Wady systemu jednopartyjnego
začať sa učiť
pełnia władzy w rękach jednej siły; brak opozycji (funkcja kontrolna)
System jednopartyjny – przykłady
začať sa učiť
państwa komunistyczne: Chiny (Komunistyczna Partia Chin), Kuba (Komunistyczna Partia Kuby), Wietnam (Komunistyczna Partia Wietnamu), Korea Północna (Koreańska Partia Pracy); państwa totalitarne: nazistowskie Niemcy (NSDAP), faszystowskie Włochy (Narodowa Partia Faszystowska)
System dwupartyjny
začať sa učiť
o władzę rywalizują dwie główne partie (głosy oddane na obie partie przekraczają 90%); najczęściej partie zdobywają władzę na przemian
Zalety systemu dwupartyjnego
začať sa učiť
stabilność nawet w przypadku zmiany władzy; brak potrzeby tworzenia koalicji
Wady systemu dwupartyjnego
začať sa učiť
małe partie spychane są na margines - wyborcy nie oddają na nie głosu ponieważ uważają, że te partie i tak nie mają szans
System dwupartyjny – przykłady
začať sa učiť
państwa demokratyczne: USA (Partia Demokratyczna i Partia Republikańska), Wielka Brytania (Partia Konserwatywna i Partia Pracy), Japonia (Partia Liberalno-Demokratyczna i Partia Demokratyczna)
System dwuipółpartyjny
začať sa učiť
podobnie jak w dwupartyjnym - dwie silne partie + partia obrotowa; partia obrotowa ma mała liczbę mandatów, ale nabiera znaczenia gdy żadna partii nie uzyskuje większości parlamentarnej (konieczność zawiązania koalicji)
System dwuipółpartyjny – przykład
začať sa učiť
państwo demokratyczne: Niemcy (CDU i SPD + Partia Wolnych Demokratów)
System dwublokowy
začať sa učiť
partie grupują się w dwa bloki; partie w obrębie bloków różnią się założeniami programowymi, łączy je jedynie jeden lub kilka elementów wspólnych
Zalety systemu dwublokowego
začať sa učiť
stabilność; małe partie też mają wpływ na rządy
Wady systemu dwublokowego
začať sa učiť
ustępstwa są konieczne (kompromisowe wspólne stanowisko w obrębie bloku); duże wewnętrzne zróżnicowanie programowe w blokach
System dwublokowy – przykład
začať sa učiť
państwo demokratyczne: Włochy (Dom Wolności i Unia)
System wielopartyjny (typy)
začať sa učiť
system wielopartyjny z partią dominującą; system wielopartyjny bez partii dominującej
System wielopartyjny z partią dominującą
začať sa učiť
jedna partia o szczególnie dużym poparciu (ok. 45%), bez której udział w sprawowaniu władzy byłby niemożliwy
System wielopartyjny bez partii dominującej
začať sa učiť
nie ma jednej partii cieszącej się jednoznacznym poparciem wyborców; niezbędna jest koalicja co najmniej dwóch partii by sprawowanie władzy było możliwe (gdy zwycięska partia nie zawiera koalicji, powstaje rząd mniejszościowy - zwierający doraźne porozumienia)
Zalety systemu wielopartyjnego
začať sa učiť
równe szanse na reprezentację; większy wybór partii
Wady systemu wielopartyjnego
začať sa učiť
rozdrobnienie sceny politycznej; konieczność zawierania koalicji
System wielopartyjny – przykłady
začať sa učiť
państwa demokratyczne: Polska, Dania (np.: Duńska Partia Ludowa, Konserwatywna Partia Ludowa, Ruch Czerwcowy, Socjaldemokracja Danii, Zieloni), Czechy (Czeska Partia Socjaldemokratyczna, Europejscy Demokraci, Obywatelska Partia Demokratyczna)
System partii dominującej – przykłady
začať sa učiť
państwa komunistyczne: PRL (PZPR - Polska Zjednoczona Partia Robotnicza); państwo demokratyczne: Indie (Indyjski Kongres Narodowy), Szwecja (Szwedzka Socjaldemokratyczna Partia Robotnicza)

Wiedza o społeczeństwie to dziś wiedza o demokracji, pomóż dziecku przyswoić ją jak najlepiej!

Uczniowie zwykle obawiają się zajęć, a zwłaszcza sprawdzianów z wiedzy o społeczeństwie. Teorie społeczeństwa, definicje, stosowanie ich w analizach politologicznych mogą przytłaczać młodego człowieka swoją suchością i nasyceniem specjalistycznym słownictwem z dziedzin nauk społecznych. Tymczasem rozumienie tego, jak działa społeczeństwo, to najlepsza szkoła demokracji. Jeśli Twoje dziecko właśnie relacjonuje Ci swoje problemy z wiedzą o społeczeństwie, to jak najszybciej przekonaj go, że trzeba się uczyć, aby być świadomym obywatelem. Do takiej właśnie edukacji stworzone zostały fiszki wspomagające uczenie się wiedzy o społeczeństwie. Są w nich zgromadzone, dobrze wyjaśnione definicje, więc nauka z nimi pójdzie każdemu gładko.

Systemy partyjne? Jakie są i co to dla nas znaczy?

Fiszki gromadzące wiedzą o systemach wielopartyjnych, dwupartyjnych lub jednopartyjnych i ich funkcjonowaniu mogą zainspirować nie tylko ucznia przygotowującego się do lekcji z wiedzy o społeczeństwie, ale i rodzica, któremu umknęły pewne fakty z dziedzin politologii i wiedzy o ordynacji wyborczej. O ile nie jesteśmy przecież zawodowymi politykami, na ogół nie pamiętamy, czym różni się system jednopartyjny od dwupartyjnego lub systemu wielopartyjnego. Fiszki uporządkują lub wprowadzę tę wiedzę bez problemu, gdyż punktują one zalety i wady każdego z rozwiązań. Krok po kroku nawet osoba całkowicie apolityczna może wyrobić sobie zdanie na temat różnych form demokracji. A dyskusja z dzieckiem na ten temat to już naprawdę wielka, rodzinna debata o wartościach władzy i demokracji do przeżycia!

Komentáre:

napísal: 2010-11-25 21:18:01
Super tego potrzebowałem

Ktoś napísal: 2010-12-17 16:55:56
swietnie

ja napísal: 2011-06-01 22:29:30
Brakuje kooperacji partii - Szwajcaria.

Magda55 napísal: 2013-11-16 18:27:43
bardzo pomocne, dziękujeeeemy :)

Ak chcete pridať komentár, musíte byť prihlásený.