jeden z dzialow lingwistyki zajmujacy sie badaniem dzwiekow mowy ludzkiej, zwanych gloskami od strony ich artykulacji, cech fizycznych, ich odbierania oraz reakcji jakie owe głoski wywołują w psychice człowieka
inaczej opisowa, interesuje ją stan fonetycznej strony jezyka w danym momencie czasowym. Można przyjąć że jest to okres kilkunastu lat, okres zycia jednego pokolenia
interesuje ją zmiana, ewolucja fonetycznej strony języka
synchronicznej tamtych cxasow
aby ustalic co w fonetyce sie zmienilo i czy zaszla wgl jakas zmiana trzeba porownac ze soba przynajmniej dwa stany systemu jezykowego; stany jezyka w dwoch momentach historycznych - wczesniejszym i pozniejszym a wiec skorzystac z ustalen fonettki
stopnia otwarcia jamy ustnej wzgledem jej osi pionowej - im bardziej grzbiet jezyka zbliza sie do podniebienia twardego tym bardziej przymknieta jest samogloska
udzial warg w artykulacji ktore moga byc zaokraglone lub nie zaokraglone
polozenia jezyka wzgledem poziomej osi jamy ustnej - im bardziej jezyk zbliza sie do podniebienia miekkiego tym bardziej tylna samogloska
wielotonami harmonicznymi. Mają zdolnosc tworzenia sylab. Podczas artykulacji samogłosek powietrze przepływa przez otwarty kanał nie napotykając na przeszkody
