ornamenty

rocaille - (fr. muszla) – ornament charakterystyczny dla rokoka, o fantazyjnej asymetrycznej i nieregularnej formie, płynnych i strzępiastych konturach, imitujący kształty stylizowanych małżowin, muszli (stąd bywa nazwany czasem ornamentem muszlowym)

fryz arkadkowy (gotyk)

astragal/perełkowanie (starożytna Grecja)

meander (starożytna Grecja)

palmeta (starożytna Grecja)

anthemion (starożytna Grecja) ((palmeta/lotos/palmeta/lotos))

jajownik/wole oczy/kimation joński (na dole: astragal) ((starożytna Grecja))

bukranion (starożytny Rzym)

wstęga falista (starożytna Grecja)

arabeska (sztuka hellenistyczno-rzymska, później renesans i klasycyzm)

groteska (składa się z wici roślinnej, w którą nierozerwalnie są wplecione inne elementy, takie jak postacie ludzkie, zwierzęta, części uzbrojenia, obrazy, owoce i inne)

okuciowy - późnorenesansowy ornament składający się z motywów naśladujących płaskie żelazne okucia, wycięte w kształcie listew i ażurowych plakiet

girlanda – dekoracyjny, roślinny ornament w formie podwieszonej wiązanki kwiatów, liści i owoców

maureska - ornament dwuwymiarowy, składający się z przeplatającej się, silnie przestylizowanej wici roślinnej, wypełniającej całą płaszczyznę. Charakteryzuje się delikatną, płynną linią. Zazwyczaj tworzy układy symetryczne (koło, kwadrat)

plecionka

panoplia (motyw dekoracyjno-symboliczny złożony najczęściej z broni białej i uzbrojenia ochronnego (tarcz, mieczy, zbroi, hełmów, często stylizowanych na spartańskie) i ułożonych w płaszczyźnie pionowej, symetrycznie wokół tarczy z herbem właściciela)

Hermann Obrist - ornament z haftu Cyklamen (secesja)