mechanizmy obronne

wyparcie

usuniecie nieprzyjemnych wspomnień, myśli lub uczuć z świadomości. Na przykład zapomnienie o traumatycznym wydarzeniu.

projekcja

przypisywanie innym osobom własnych nieakceptowalnych uczuć lub impulsów. Na przykład osoba agresywna może oskarżać innych o wrogość

zaprzeczenie

odmowa przyjęcia do wiadomości rzeczywistości, która jest zbyt trudna do zaakceptowania. Na przykład osoba chora poważnie ignoruje diagnozę.

reakcja upozorowana

zachowywanie się w sposób odwrotny do swoich prawdziwych uczuć. Na przykład okazywanie przesadnej życzliwości wobec kogoś, kogo się nie lubi.

słodkie cytryny

podkreślenie pozytywnych stron przykrej sytuacji

kwaśne winogrona

degredacja znaczenia tego co nam nie wyszło

izolacja

oddzielenie emocji od myśli lub działań. Na przykład mówienie o traumatycznym wydarzeniu w sposób chłodny i zdystansowany.

intelektualizacja

skupianie się na analizie faktów i szczegółów w celu uniknięcia konfronatcji z emocjami. Na przykład osoba, która dowiaduje sję o poważnej chorobie, zamiast odczuwać strach, koncentruje się na badaniach naukowych i szczegółach leczenia.

racjonalizacja

tworzenie logicznych lub moralnie akceptowalnych wyjaśnień dla swoich działań, aby uniknąć poczucia winy. Na przykład tłumaczenie złego zachowania „koniecznością”

kompensacja

próba zrównoważenia własnych słabości poprzez rozwijanie innych umiejętności lub cech. Na przykład osoba, która czuje się niedoceniana w pracy, stara się osiągnąć sukces w sporcie.

identyfikacja

naśladowanie lub utożsamianie się z inną osobą, aby radzić sobie z lękiem lub poczuciem niższości. Na przykład dziecko naśladujące zachowanie bohatera filmowego.

sublimacja

przekształcenie nieakceptowalnych impulsów w akceptowalne działania. Na przykład agresje można wyładować poprzez sport.

regresja

powrót do wcześniejszych, bardziej prymitywnych sposobów radzenia sobie z problemami. Na przykład dorosły zachowuje się jak dziecko w obliczu stresu

hipochondria

przekonanie, że jest się chorym lub zachoruje mimo braku wystarczających ku temu przesłanek. Na przykład ktoś, kto sobie nie radzi z życiowymi trudnościami, ciągle odwiedza lekarzy, obawiając się poważnej choroby.

przemieszczenie

przenoszenie uczuć, np. złości, z jednego obiektu na inny, który jest bezpieczniejszy. Na przykład wyładowanie frustracji na bliskiej osobie zamiast na szefie.

wycofanie

unikanie trudnych sytuacji poprzez izloacje od otoczenia lub unikanie konfrontacji. Na przykład po kłótni rezygnuje z rozmowy a woli grać w gry.

idealizacja

przecenianie pozytywnych cech osób, sytuacji lub obiektów i ignorowanje ich wad. Na przykład ktoś zakochuje się, widzi partnera jako doskonałego i pomija wszelkie oznaki problemów w relacji.

dysocjacja

chwilowa utrata poczucia tożsamości lub odłączebie od rzeczywistości, często w odpowiedzi na traumę. Na przykład osoba przeżywająca silny stres opisuje uczucie, jakby „obserwowała siebie z boku” i nie uczestniczyła bezpośrednio w sytuacji.