HMEZOUG 3

 0    52 informačný list    teddonav
stiahnuť mp3 vytlačiť hrať Skontrolujte sa
 
otázka język polski Odpoveď język polski
Nowa ekonomia klasyczna
začať sa učiť
Teoria realnego cyklu koniunkturalnego
Cassel (1918 1931)
začať sa učiť
szoki instytucjonalne
Teoria Kydlanda i Prescotta
začať sa učiť
może być z powodzeniem zaliczona do teorii schumpeterowskiej.
nieregularnie
začať sa učiť
źródło (pierwotnie) tkwi w otoczeniu gospodarki szok instytucjonalny (zmiana systemu gospodarczego) lub szok technologiczny (nowe technologie, nowe produkty, innowacje).
Przebieg wzrostu jest nierównomierny
začať sa učiť
schumpeterowski (co do charakteru), keynesowski (co do mechanizmu nierównowagowy).
Gdy nie ma czynników zakłócających
začať sa učiť
wzrost produktu jest równomierny (działa prawo rynków Saya)
Podejście to integruje
začať sa učiť
funkcjonowanie gospodarki przy braku szoków (ekonomia neoklasyczna) i przy szokach popytowych (keynesizm) i podażowych (ekonomia schumpeterowska ).
Mankiw, Romer, Weil 1992
začať sa učiť
kapitał ludzki
Solow, stan stacjonarny
začať sa učiť
ścieżka zrównoważonego wzrostu.
Harrod, Domar
začať sa učiť
ograniczenia po stronie popytu inwestycyjnego i czynników pozainwestycyjnych
Ricardo i Solow
začať sa učiť
zakładają pełne zatrudnienie czynników produkcji
Friedman (1957)
začať sa učiť
teoria dochodu permanentnego (w aspekcie kapitału ludzkiego)
Friedman, Teoria Pieniądza
začať sa učiť
akceptuje w przeciwieństwie do Fishera i Pigou argument Keynesa, że pieniądz jest formą aktywów (tzn. występuje chęć posiadania go dla dochodu, który przynosi)
Friedman
začať sa učiť
prędkość obiegu jednostki pieniądza nie jest stała w czasie współczynnik w równaniu Cambridge należy zastąpić czymś, co jest mniej stabilne, wymienność między popytem transakcyjnym a spekulacyjnym w warunkach stabilnie funkcjonującej gospodarki jest mała
Friedman zastępuje
začať sa učiť
produkt bieżący dochodem permamentnym
Friedman
začať sa učiť
niestabilność gospodarki rynkowej wynika z aktywności rządu
reguła polityki pieniężnej Friedmana (1968)
začať sa učiť
dostosowywanie tempa wzrostu ilości pieniądza do tempa wzrostu produktu w długim okresie
majątek permanentny zależy od
začať sa učiť
wyposażenia początkowego (rodziny, pochodzenia) oraz zdolności jego powiększania (wiedza i zdolności do pracy kapitał ludzki)
efekt popytowy inwestycji
začať sa učiť
przyrost popytu na dobra zależy od przyrostu inwestycji i mnożnika inwestycyjnego; efekt ten jest dodatni lub ujemny, ponieważ zmiana popytu inwestycyjnego może być dodatnia lub ujemna, w zależności od fazy cyklu koniunkturalnego.
efekt podażowy inwestycji
začať sa učiť
inwestycje dają nowy kapitał, który tworzy produkt poziom inwestycji i ich produktywność (b) tworzą przyrost podaży produktu); efekt ten jest zawsze dodatni.
Harrod, Domar
začať sa učiť
równowaga jest stanem incydentalnym co do zasady gospodarka znajduje się w nierównowadze, Nierównowaga może mieć dwojaki charakter inflacyjny lub deflacyjny
Funkcja produkcji, która uwzględnia stałą relację nakładów czynników produkcji to
dalej
začať sa učiť
funkcja Walrasa Leontiefa Harrod i Domar pochwalali oszczędności.
Były one źródłem tworzenia popytu inwestycyjnego, a ten z czynnikiem wzrostu produktu Rola oszczędności we wzroście była zatem ewidentnie pozytywna. Z punktu widzenia Keynesa, oszczędności ograniczały popytowy impuls działania mechanizmu mnożnikowego.
Model Samuelsona Hicksa (mnożnika akceleratora) zdaniem Hicksa wzrost produktu uruchamiają inwestycje autonomiczne
dalej
začať sa učiť
inwestycje przedsiębiorców indukowane przez napływające do gospodarki nowe technologie oraz autonomiczne zmiany konsumpcji i popytu,
inwestycje przedsiębiorców podejmowane z zamiarem osiągnięcia zysku w długim okresie, a więc bez względu na krótkookresowe wahania koniunktury, inwestycje publiczne.
mechanizm akceleratora
začať sa učiť
wzrost inwestycji potem mnożnik potem wzrost popytu konsumpcyjnego potem akcelerator wzrost inwestycji indukowanych
Domar (1946)
začať sa učiť
podażowy i popytowy efekt inwestycji
stagnacja sekularna Hansen
začať sa učiť
Cechą charakterystyczną sekularnej stagnacji jest pogłębianie się różnicy między faktycznym produktem realnym a produktem potencjalnym (Higgins, 1950).
Przyczyny stagnacji sekularnej według Hansena
začať sa učiť
spadek stopy przyrostu liczby ludności, ograniczenie możliwości ekspansji geograficznej i izolacjonizm, zmniejszenie rozmiarów akumulacji kapitału w związku ze zmianą typu postępu technicznego spadek stopy przyrostu liczby ludności
spadek stopy przyrostu liczby ludności
začať sa učiť
ograniczenie inwestycji o charakterze socjalnym (szkół, szpitali, mieszkań) przez rząd, rentierski styl życia – zwiększenie oszczędności na przyszłość, starzejące się społeczeństwo – mniejsza mobilność i przedsiębiorczość
Od lat 20. XIX w. rozpoczyna się stopniowy koniec ery kapitałochłonnych wynalazków
začať sa učiť
(koleje, przemysł samochodowy, elektryczny) – obniża się współczynnik kapitałochłonności. Do 1918 r. produkcja środków spożycia wzrastała wolniej, niż produkcja środków produkcji, jednak począwszy od lat 20. tendencja ulega odwróceniu.
jak przełamać stagnację skularną
začať sa učiť
inwestycje publiczne nieukierunkowane na zysk, które będą stanowiły uzupełnienie motywowanych zyskiem niskich inwestycji sektora prywatnego, polityka podatkowa (progresywne opodatkowanie dochodów, ulgi inwestycyjne)
Hansen pomija podobnie, jak Ricardo
začať sa učiť
kluczową rolę postępu technicznego w przełamywaniu barier wzrostu – lepszym wykorzystaniu zasobów, tworzeniu nowych rynków i wzroście zagregowanego popytu.
Dlaczego nie wzrastał popyt inwestycyjny? Summers
začať sa učiť
obniżające się koszty technologii informacyjnych (obfitość dóbr kapitałowych i ich relatywne w czasie potanienie) ograniczenie zapotrzebowania na kapitał wskutek starzenia demograficznego (niski wzrost podaży siły roboczej)
Dlaczego w ostatnich dekadach wzrastały oszczędności?
začať sa učiť
demografia i nierówności
spadek realnych stóp procentowych i spowolnienie tempa wzrostu
dalej
začať sa učiť
Łącznikiem dwóch tendencji jest zmienność naturalnej stopy procentowej, która zależy od czynników popytowych (decyzji gospodarstw domowych dot. podziału dochodów, decyzji przedsiębiorstw o rozmiarach inwestycji oraz decyzji rządu o poziomie wydatków)
i podażowych (zasobów pracy, kapitału i TFP).
przyczyny popytowe
začať sa učiť
za stagnację odpowiada ujemna luka produktowa (między produktem bieżącym a produktem potencjalnym) wynikająca z niedostatecznego popytu (zbyt niski produkt bieżący)
przyczyny podażowe, za stagnację odpowiada długookresowa tendencja słabnięcia czynników wzrostu produktu potencjalnego – cztery typy strukturalnego „wiatru w oczy”
začať sa učiť
aspekt podażowy zmian demograficznych – zmniejszenie ludności aktywnej zawodowo zmniejszenie poziomu kapitału ludzkiego – nierówności dochodowe regres w zakresie edukacji wysokie koszty obsługi długu publicznego
jeśli przyczyny mają charakter popytowy, stymulowanie wzrostu bieżącego PKB
začať sa učiť
impuls pieniężny, impuls fiskalny). działania długofalowe to reformy podatkowe odciążające biedniejszych względem bogatszych, podwyższanie płacy minimalnej, imigranci
Jeśli przyczyny mają charakter podażowy, stymulowanie tempa wzrostu produktu potencjalnego
začať sa učiť
postęp techniczny reformy strukturalne (wzrost konkurencji na rynkach produktu, stymulowanie inwestycji w kapitał ludzki, reformy rynków finansowych ułatwiające alokację oszczędności, podwyższenie wieku emerytalnego, zwiększenie dzietności.
Naturalna (realna) stopa procentowa
začať sa učiť
jest stopą wzrostu zmiennych realnych w gospodarce (dochodu, majątku, produktu). Jej punktem odniesienia są inwestycje.
Wicksell, Producenci wytwarzają dobra według naturalnej stopy procentowej, sprzedają je na rynku czasowym po naturalnej stopie procentowej, uzależnionej od wielkości popytu na dobra
začať sa učiť
Ta z kolei zależy od realnej siły nabywczej dochodów, czyli – w pośredni sposób – od masy pieniądza krążącego w gospodarce. Rynkowa stopa procentowa zależy zaś od czynników pieniężnych.
Wicksell, Gdy stopa rynkowa jest niższa od naturalnej, występuje duże zapotrzebowanie na kredyt, który jest przeznaczany na inwestycje (gospodarka doświadcza wzrostu)
začať sa učiť
Wzrost popytu inwestycyjnego powoduje wzrost rynkowej stopy procentowej, następnie spadek inwestycji i spadek tempa wzrostu.
Teoria Pieniądza wg Keynesa
začať sa učiť
Popyt na pieniądz składa się z popytu transakcyjnego, przezornościowego, spekulacyjnego, który zależy od oszczędności, wzrost dochodów powoduje wzrost oszczędności, wzrost oszczędności na rynku pożyczkowym obniża stopę procentową
Mechanizm pośredni oddziaływania pieniądza na sferę realną Thornton, efekt Keynesa, W krótkim okresie może występować wymienność między konsumpcją a oszczędnościami
začať sa učiť
a więc tym samym między popytem transakcyjnym a spekulacyjnym, Skutkuje to powstaniem zaburzeń pomiędzy wydatkami konsumpcyjnymi a nakładami inwestycyjnymi, które przekładają się na wahania całkowitej produkcji.
Keynes
začať sa učiť
dla złej koniunktury właściwe jest podejście klasyczno-neoklasyczne (ricardiańsko-marshallowskie)
Hicks
začať sa učiť
dla każdej koniunktury właściwy jest opis w postaci podejścia wicksellowsko-hicksowskiego
Model Hicksa
začať sa učiť
Integruje sferę pieniężną i sferę realną
Model Hicksa, Kluczowa jest analiza równowagi jednocześnie występującej na rynku dóbr (kapitału) i rynku pieniądza
začať sa učiť
Założenie istnienia równowagi – niezależnie od tego, czy ma ona miejsce przy pełnym czy przy niepełnym wykorzystaniu zdolności wytwórczych.
Przyjmuje ceny i płace lepkie (jak u Keynesa)
začať sa učiť
odrzuca zatem wariant doskonale giętkich (elastycznych) cen i płac (ekonomia neoklasyczna).
Wariant I – ujęcie ricardiańsko-marshallowskie
začať sa učiť
Jeśli wyjściowo 𝐼=𝑆, to wzrost stopy procentowej powoduje wzrost oszczędności i spadek inwestycji; oszczędności przewyższają inwestycje, spada produkcja, maleją oszczędności, równowaga zostaje przywrócona.
Wariant II – ujęcie keynesowskie
začať sa učiť
Jeśli wyjściowo 𝐼=𝑆, to wzrost stopy procentowej powoduje spadek inwestycji; oszczędności przewyższają inwestycje, spada produkcja, maleją oszczędności, równowaga zostaje przywrócona.
Wariant II – ujęcie keynesowskie Jeśli wyjściowo 𝐿=𝑀, to wzrost stopy procentowej powoduje
začať sa učiť
spadek popytu spekulacyjnego; podaż pieniądza przewyższa całkowity popyt na pieniądz, wzrasta produkcja, wzrasta transakcyjny popyt na pieniądz równowaga zostaje przywrócona
Wariant III – ujęcie wicksellowsko-hicksowskiel
začať sa učiť
W ujęciu tym krzywe IS i LL mają bardzo małe nachylenie, co wynika z wysokiej elastyczności popytu inwestycyjnego (jak w ekonomii neoklasycznej) i popytu na pieniądz (jak w ekonomii keynesowskiej) na zmiany stopy procentowej.

Ak chcete pridať komentár, musíte byť prihlásený.