familia uno

 0    66 informačný list    Mounde
stiahnuť mp3 vytlačiť hrať Skontrolujte sa
 
otázka język polski Odpoveď język polski
zawarcie małżeństwa w prawie rzymskim było czynnością
začať sa učiť
prywatną, nieformalną
w rzymie istniała też bardzo silna
začať sa učiť
patria potestas
prawo rzymskie uznawało prawne więzi
začať sa učiť
tylko pomiędzy ojcem a dziećmi zrodzonymi z iustum matrimonium
na czele rzymskiej rodziny stał
začať sa učiť
pater familias
pater familias
začať sa učiť
właściciel majątku i zwierzchnik osób będących pod jego władzą, głowa rodziny
manus
začať sa učiť
władza nad żoną
patria potestas
začať sa učiť
władza nad dziećmi
dominica potestas
začať sa učiť
władza nad niewolnikami
sponsalia
začať sa učiť
zaręczyny
w prawie archaicznym zaręczyny były zawierane w formie
začať sa učiť
uroczystego kontraktu słownego przez ojców osób zaręczających się lub przez samych narzeczonych, o ile byli osobami sui iuris
zaręczyny w prawie archaicznym polegały na
začať sa učiť
przyrzeczeniu oddania przyszłej żony pod władzę przyszłego męża, w przypadku niedotrzymania tego przyrzeczenia można było domagać się zapłaty kary pieniężnej
pod koniec republiki i w okresie pryncypatu zaręczyny zawierano za pomocą
začať sa učiť
nieformalnego porozumienia, ich zerwanie nie pociągało za sobą żadnych konsekwencji
w okresie prawa poklasycznego wprowadzono tzw.
začať sa učiť
zadatek zaręczynowy
zadatek zaręczynowy
začať sa učiť
jeśli zaręczyny zerwał zaręczony to tracił zadatek, jeśli narzeczona to musiała zwrócić, początkowo poczwórną, potem podwójną wartość zadatku zaręczynowego
quasiadfinitas
začať sa učiť
stosunek pomiędzy jednym narzeczonym a krewnymi drugiego (zbliżony do powinowactwa)
małżeństwo
začať sa učiť
związek mężczyzny i kobiety obejmujący nierozłączny sposób życia
ojciec miał nad dziećmi zrodzonymi z iustum matrimonium
začať sa učiť
prawo życia i śmierci
decydujące dla istnienia małżeństwa znaczenie miała
začať sa učiť
trwała zgodna wola mężczyzny i kobiety pozostawania w związku małżeńskim
affectio maritalis
začať sa učiť
zgodna wola mężczyzny i kobiety na pozostawanie w związku małżeńskim
dla osób alieni iuris do zaistnienia małżeństwa potrzebna była
začať sa učiť
zgoda zwierzchników familijnych
wyrażenie zgody zwierzchników rodzinnych (w przypadku osób alieni iuris)
začať sa učiť
było uznawane za chwilę powstania małżeństwa
wymogi iustum matrimonium
začať sa učiť
1. conubium 2. zgoda 3. dojrzałość fizyczna nupturientów (odpowiedni wiek dla chłopców 14 lat dla dziewcząt 12 4. wola pozostawania w związku małżeńskim
conubium
začať sa učiť
możność zawarcia małżeństwa uznanego w prawie rzymskim
conubium posiadał
začať sa učiť
obywatel rzymski lub osoba której przyznano ius conubium
conubium nie było pomiędzy
začať sa učiť
krewnymi, senatorami a wyzwolenicami
prawo rzymskie nie ingerowało w sumie w sposób
začať sa učiť
zawarcia małżeństwa
prawo rzymskie nie regulowało też
začať sa učiť
rozwiązania małżeństwa
w rzymie uważano, że małżeństwo trwa tak długo
začať sa učiť
jak długo istnieje wola pozostawania w nim
małżeństwo przestawało istnieć też małżonkowie
začať sa učiť
doszli do zgodnego porozumienia co do jego rozwiązania, bądź też gdy jedno z małżonków wyraziło wolę zerwania związku
divortium
začať sa učiť
porozumienie co do rozwiązania małżeństwa
repudium
začať sa učiť
wola zerwania związku (małżeństwa)
w małżeństwach połączonych z conventio in manum zerwania mógł dokonać
začať sa učiť
najpewniej tylko mąż
w małżeństwach niepołączonych z conventio in manum
začať sa učiť
każda ze stron mogła samodzielnie wyrazić wolę zerwania związku
w prawie poklasycznym wprowadzono
začať sa učiť
pisemne oświadczenie rozwodu jako formę obligatoryjną (za pomocą listu libellus repudii)
libellus repudii
začať sa učiť
list za pomocą którego oświadczało się rozwód
małżeństwo rozwiązywało się też przez
začať sa učiť
śmierć oraz capitis deminutio maxima (utrata wolności i obywatelstwa) lub media (utrata obywatelstwa)
conventio in manum
začať sa učiť
wejście żony pod manus męża albo jego ojca jeśli mąż był osobą alieni iuris) początkowo często, pod koniec republiki stanowiło raczej wyjątek
conventio in manum mogło nastąpić poprzez
začať sa učiť
confarreatio, coemptio badź usus
confarreatio
začať sa učiť
najbardziej skomplikowana forma, dostępna tylko dla patrycjuszy, odbywała się w obecności kapłanów i 10 świadków, a jej kulminacyjnym punktem było ofiarowanie Jowiszowi chleba orkiszowego wyrabianego ze specjalnego rodzaju ziarna
pewne funkcje kapłańskie mogli pełnić tylko urodzeni z
začať sa učiť
małżeństw, w których matka weszła pod władzę męża przez confarreatio
coemptio
začať sa učiť
prostsza forma, dokonywała się za pomocą mancypacji, podczas której w obecności 5 świadków i libripensa, za pomocą symbolicznej zapłaty, mąż jak gdyby kupował władzę małżeńską od pater familias żony lub od niej samej jeśli była osobą sui iuris
usus
začať sa učiť
żona wchodziła pod władzę męża na skutek rocznego, nieprzerwanego przebywania w jego domu.
w ususie zgodnie z u12t wystarczyło, że żona
začať sa učiť
opuściła dom męża na 3 kolejne noce by mąż nie nabywał nad nią władzy (usurpatio trinoctii)
coemptio i usus wyszły z użycia
začať sa učiť
w I w.p.n.e.
w okresie prawa klasycznego zawierana była jedynie
začať sa učiť
coemptio fiduciae causa
coemptio fiduciae causa
začať sa učiť
sposób pozbycia się niewygodnego dla kobiety tutora lub umożliwienia jej sporządzenia testamentu
gdy żona wchodziła pod władzę męża, w nowej rodzinie agnacyjnej zajmowała miejsce
začať sa učiť
agnacyjnej córki
filiae loco
začať sa učiť
agnacyjna córka
żona wchodząca pod władzę męża w stosunku do swych dzieci jest
začať sa učiť
agnacyjną siostrą (sororis loco), ale tylko w tym sensie, że po śmierci męża dziedziczyła na równi ze swymi dziećmi
differreatio
začať sa učiť
akt przeciwny do confarreatio
mąż uwalniał żone spod manus przez dokonanie
začať sa učiť
diffarreatio bądź remancipatio
remancipatio
začať sa učiť
akt przeciwny do coemptio i usus
stosunki osobiste między małżonkami
začať sa učiť
obowiązek wzajemnego szacunku, niemożność wnoszenia względem siebie nawet w po ustaniu małżeństwa skarg infamujących, można wnieść jedynie odszkodowawczą
actio rerum amotarum
začať sa učiť
skarga o zwrot zabranych rzeczy
żona uzyskiwała miano
začať sa učiť
mater familias
żona dzieliła status społeczny
začať sa učiť
swojego męża
żona przychwycona na cudzołóstwie mogła być ukarana
začať sa učiť
nawet śmiercią
ujemne skutki niewierności męża wprowadzono
začať sa učiť
dopiero w okresie dominatu
uprawnienia męża w stosunku do żony zależały od tego
začať sa učiť
czy znajdowała się pod jego manus czy nie
mąż żony nawet znajdującej się pod manus
začať sa učiť
nie mógł sprzedać, zastawić, nie miał nad nią prawa życia i śmierci
w małżeństwie połączonym z conventio in manum mąż
začať sa učiť
sprawował nad żoną sądownictwo przy pomocy tzw. sądu domowego
sąd domowy
začať sa učiť
najbliżsi krewni zarówno od rodziny żony jak i męża
mąż był właścicielem całego majątku jeśli
začať sa učiť
żona wchodziła pod manus
jeśli żona nie wchodziła pod manus i była osoba sui iuris
začať sa učiť
sama decydowała o swoim majątku
posag
začať sa učiť
przysporzenie majątkowe ustanowione na rzecz męża
dos
začať sa učiť
posag

Ak chcete pridať komentár, musíte byť prihlásený.