antropologia filozoficzna začať sa učiť
|
|
nauka o naturze ludzkiej,
|
|
|
|
začať sa učiť
|
|
dziedzina wiedzy, która wykorzystuje wyniki badań ludzkiego mózgu, by wytłumaczyć jak działa ludzki rozum
|
|
|
|
začať sa učiť
|
|
filozofia pierwsza, skupia się na szukaniu istoty istnienia
|
|
|
|
začať sa učiť
|
|
nauka o wszystkim, co jest, czyli o strukturze bytu i jego właściwościach
|
|
|
|
začať sa učiť
|
|
zakłada jednolitość bytu. Wszystko, co istnieje, jest zbudowane z jednej substancji. Jest monizm spirytualistyczny i materialistyczny.
|
|
|
|
začať sa učiť
|
|
Wszystko, co istnieje składa się z dwóch substancji - materii (ciała) i ducha (idei). Wyróżnia dualizm umiarkowany i radykalny
|
|
|
|
začať sa učiť
|
|
istnieje wyłącznie duchowa substancja. Wszystko jest albo złudzeniem, albo w rzeczywistości składa się z elementów duchowych.
|
|
|
|
začať sa učiť
|
|
realne są tylko byty materialne. Składają się z atomów i proźności.
|
|
|
|
začať sa učiť
|
|
człowiek jest bytem jedynie duchowym, a jego ciało nie istnieje. Przedstawiciele: George Berkeley,
|
|
|
|
začať sa učiť
|
|
Zakłada, że jedyną formą bytu jest materia. Przedstawiciele: Karol Marks
|
|
|
|
začať sa učiť
|
|
rodzaj monizmu materialistycznego, według którego materia do jedyny składnik bytu, a duch jest wtórnym efektem jej rozwoju. Ludzie w pierwszej kolejności troszczą się o swoje podstawowe potrzeby - stopień realizacji decyduje o sposobie myślenia.
|
|
|
|
začať sa učiť
|
|
W bycie istnieją obie substancje, ale dusza jest nadrzędna wobec ciała. Przedstawiciele: Platon (nieśmiertelna dusza, śmiertelne ciało), św Augustyn z Hippony (ciało jest przeszkodą doskonałej duszy), Kartezjusz (dusza jest wyjątkowa tylko dla człowieka)
|
|
|
|
začať sa učiť
|
|
Dusza i ciało składają się na nierozerwalną całość. Człowiek wynika z ich symbiozy. Przedstawiciele: Arystoteles (prekursor), św. Tomasz z Akwinu (cielesna forma decyduje, do którego należy się gatunku, a duchowna materia nadaje niepowtarzalne cechy)
|
|
|
|
začať sa učiť
|
|
Centralne miejsce zajmują pojęcia osoby ludzkiej i godności. Byt wykraczający poza przyrodę i historię.
|
|
|
|
začať sa učiť
|
|
jednostka ludzka jest najwyższym dobrem, powinno się jej zapewnić autonomię i niezależność.
|
|
|
|
začať sa učiť
|
|
najwyższym dobrem są wspólnoty. Człowiek powinien podporządkowywać swoje decyzje dobrem ogółu.
|
|
|
|
začať sa učiť
|
|
doświadczenia zmysłowe wprowadzają w błąd, a najważniejszy jest rozum.
|
|
|
|
začať sa učiť
|
|
wiedzę zdobywa się poprzez zmysły, czyli odbieranie bodźców ze świata zewnętrzenego.
|
|
|
|
začať sa učiť
|
|
koncepcja wolności woli. Człowiek podejmuje wybory nieskrępowany innymi zewnętrznymi czynnikami.
|
|
|
|
začať sa učiť
|
|
odrzuca wolę i indywidualną odpowiedzialność. Wybory nie mają wpływu na bieg powiązanych ze sobą zdarzeń. Umiarkowani determiniści zakładali, że wolna wola jest, ale jest ograniczona przeszłością danej osoby.
|
|
|
|
začať sa učiť
|
|
uznaje uczucia za motor wszelkich aktywności człowieka.
|
|
|
|
začať sa učiť
|
|
zakłada, że podstawą jest wczucie się w emocje człowieka. Tylko próba wniknięcia w sytuację danej osoby, pozwala na formułowanie sądów.
|
|
|
|
začať sa učiť
|
|
Kieruje się poznaniem racjonalnym. Decyzje i wybory moralne jednostki wynikają z irracjonalnych motywacji, szczególnie uczuć.
|
|
|
