Conjugación del verbo regular 'ultimar' en español en Pretérito pluscuamperfecto de subjuntivo

 0    10 informačný list    nedostatok
stiahnuť mp3 vytlačiť hrať Skontrolujte sa
 
otázka español Odpoveď español
yo [ultimar]
1. persona singular, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
začať sa učiť
yo hubiese ultimado
tú [ultimar]
2. persona singular, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
začať sa učiť
tú hubieses ultimado
él [ultimar]
3. persona singular, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
začať sa učiť
él hubiese ultimado
ella [ultimar]
3. persona singular, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
začať sa učiť
ella hubiese ultimado
Usted [ultimar]
3. persona singular, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
začať sa učiť
Usted hubiese ultimado
nosotros [ultimar]
1. persona plural, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
začať sa učiť
nosotros hubiésemos ultimado
vosotros [ultimar]
2. persona plural, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
začať sa učiť
vosotros hubieseis ultimado
ellos [ultimar]
3. persona plural, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
začať sa učiť
ellos hubiesen ultimado
ellas [ultimar]
3. persona plural, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
začať sa učiť
ellas hubiesen ultimado
Ustedes [ultimar]
3. persona plural, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
začať sa učiť
Ustedes hubiesen ultimado

Ak chcete pridať komentár, musíte byť prihlásený.