Conjugación del verbo regular 'parar' en español en Pretérito pluscuamperfecto de subjuntivo

 0    10 informačný list    nedostatok
stiahnuť mp3 vytlačiť hrať Skontrolujte sa
 
otázka español Odpoveď español
yo [parar]
1. persona singular, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
začať sa učiť
yo hubiese parado
tú [parar]
2. persona singular, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
začať sa učiť
tú hubieses parado
él [parar]
3. persona singular, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
začať sa učiť
él hubiese parado
ella [parar]
3. persona singular, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
začať sa učiť
ella hubiese parado
Usted [parar]
3. persona singular, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
začať sa učiť
Usted hubiese parado
nosotros [parar]
1. persona plural, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
začať sa učiť
nosotros hubiésemos parado
vosotros [parar]
2. persona plural, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
začať sa učiť
vosotros hubieseis parado
ellos [parar]
3. persona plural, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
začať sa učiť
ellos hubiesen parado
ellas [parar]
3. persona plural, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
začať sa učiť
ellas hubiesen parado
Ustedes [parar]
3. persona plural, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
začať sa učiť
Ustedes hubiesen parado

Ak chcete pridať komentár, musíte byť prihlásený.