Conjugación del verbo regular 'nombrar' en español en Pretérito pluscuamperfecto de subjuntivo

 0    10 informačný list    nedostatok
stiahnuť mp3 vytlačiť hrať Skontrolujte sa
 
otázka español Odpoveď español
yo [nombrar]
1. persona singular, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
začať sa učiť
yo hubiese nombrado
tú [nombrar]
2. persona singular, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
začať sa učiť
tú hubieses nombrado
él [nombrar]
3. persona singular, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
začať sa učiť
él hubiese nombrado
ella [nombrar]
3. persona singular, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
začať sa učiť
ella hubiese nombrado
Usted [nombrar]
3. persona singular, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
začať sa učiť
Usted hubiese nombrado
nosotros [nombrar]
1. persona plural, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
začať sa učiť
nosotros hubiésemos nombrado
vosotros [nombrar]
2. persona plural, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
začať sa učiť
vosotros hubieseis nombrado
ellos [nombrar]
3. persona plural, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
začať sa učiť
ellos hubiesen nombrado
ellas [nombrar]
3. persona plural, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
začať sa učiť
ellas hubiesen nombrado
Ustedes [nombrar]
3. persona plural, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
začať sa učiť
Ustedes hubiesen nombrado

Ak chcete pridať komentár, musíte byť prihlásený.