Conjugación del verbo regular 'esposar' en español en pretérito anterior de indicativo

 0    10 informačný list    nedostatok
stiahnuť mp3 vytlačiť hrať Skontrolujte sa
 
otázka español Odpoveď español
yo [esposar]
1. persona singular, pretérito anterior, indicativo
začať sa učiť
yo hube esposado
tú [esposar]
2. persona singular, pretérito anterior, indicativo
začať sa učiť
tú hubiste esposado
él [esposar]
3. persona singular, pretérito anterior, indicativo
začať sa učiť
él hubo esposado
ella [esposar]
3. persona singular, pretérito anterior, indicativo
začať sa učiť
ella hubo esposado
Usted [esposar]
3. persona singular, pretérito anterior, indicativo
začať sa učiť
Usted hubo esposado
nosotros [esposar]
1. persona plural, pretérito anterior, indicativo
začať sa učiť
nosotros hubimos esposado
vosotros [esposar]
2. persona plural, pretérito anterior, indicativo
začať sa učiť
vosotros hubisteis esposado
ellos [esposar]
3. persona plural, pretérito anterior, indicativo
začať sa učiť
ellos hubieron esposado
ellas [esposar]
3. persona plural, pretérito anterior, indicativo
začať sa učiť
ellas hubieron esposado
Ustedes [esposar]
3. persona plural, pretérito anterior, indicativo
začať sa učiť
Ustedes hubieron esposado

Ak chcete pridať komentár, musíte byť prihlásený.