Conjugación del verbo regular 'callar' en español en Pretérito pluscuamperfecto de subjuntivo

 0    10 informačný list    nedostatok
stiahnuť mp3 vytlačiť hrať Skontrolujte sa
 
otázka español Odpoveď español
yo [callar]
1. persona singular, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
začať sa učiť
yo hubiese callado
tú [callar]
2. persona singular, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
začať sa učiť
tú hubieses callado
él [callar]
3. persona singular, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
začať sa učiť
él hubiese callado
ella [callar]
3. persona singular, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
začať sa učiť
ella hubiese callado
Usted [callar]
3. persona singular, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
začať sa učiť
Usted hubiese callado
nosotros [callar]
1. persona plural, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
začať sa učiť
nosotros hubiésemos callado
vosotros [callar]
2. persona plural, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
začať sa učiť
vosotros hubieseis callado
ellos [callar]
3. persona plural, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
začať sa učiť
ellos hubiesen callado
ellas [callar]
3. persona plural, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
začať sa učiť
ellas hubiesen callado
Ustedes [callar]
3. persona plural, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
začať sa učiť
Ustedes hubiesen callado

Ak chcete pridať komentár, musíte byť prihlásený.